Kershaw Vapor to nieduży nóż stworzony z myślą o użytkowniku, który nie potrzebuje lub nie chce nosić bardzo drogiego noża. Jeżeli nóż nie jest nadmiernie eksploatowany i jego używanie sprowadza się do ukrojenia w pracy plasterka cytryny do herbaty, tudzież otwarcia koperty to jakiż sens ma noszenie drogiego noża ze stali ATS-34 lub jeszcze lepszej (czyt. droższej) z okładzinami z tytanu i wykonanego bardzo drogą technologią? Skoro więc dział marketingu firmy Kershaw znalazł lukę rynkową w swojej dotychczasowej ofercie natychmiast przystąpił do opracowania nowego noża. Aby zapewnić miły dla oka, akceptowalny w pracy czy na ulicy kształt zaproponowano współpracującemu już od pewnego czasu z firmą projektantowi Ken'owi Onion'owi, aby oparł projekt nowego noża o swój model "Vapor". Oryginalny Vapor (zdjęcie obok) jest skonstruowany w układzie FrameLock. Rękojeść i integralna blokada wyfrezowane są z tytanu natomiast ostrze o lekko zaznaczonym profilu recurve wykonane jest ze stali BG-42. Elegancki, opływowy kształt, niewielki kołek do otwierania noża i optyczna lekkość konstrukcji osiągnięta dzięki otworom w rękojeści tworzą bardzo ładny, delikatny, nie rzucający się w oczy nóż. Układ FrameLock czyni go za to niezwykle silną i pewną konstrukcją.

Rękojeść: Vapor w wersji produkowanej przez firmę Kershaw różni się oczywiście dość mocno od wersji wykonywanej ręcznie przez Ken'a Onion'a. Rękojeść wykonana jest w całości z hartowanej stali 410 poddanej piaskowaniu w celu nadania matowego, eleganckiego wyglądu. Nóż wyposażony jest w integralną blokadę FrameLock - mocną i pewną. Dobrze wykonana blokada FrameLock (a o takiej mówimy w przypadku firmy Kershaw) daje 100% pewności, że zachowamy wszystkie palce operując nożem nawet z wykorzystaniem dużej siły. W rękojeści, tak jak w oryginale, przewiercone są na wylot otwory nadające jej lekkość i działające antypoślizgowo w zaciśniętej dłoni. Na grzbiecie rękojeści oraz na ramieniu blokady wyfrezowane są żłobienia antypoślizgowe. Rękojeść jest anatomicznie wyprofilowana i idealnie układa się w dłoni. Obie części skręcone są ze sobą śrubami imbusowymi. Żłobienia, szczególnie te pod kciukiem, oraz lekko zaznaczona garda i otwory w rękojeści dają pewne podparcie i nie trzeba się bać o ześlizgnięcie się dłoni na ostrze. Po otwarciu ostrza blokada zamyka się z wyraźnym kliknięciem dając sygnł, że klinga jest zblokowana na pozycji roboczej. Zwolnienie blokady jest proste i nie wymaga nadmiernej siły - nóż spokojnie można złożyć jedną ręką. Blokada pełni także funkcję przytrzymującą ostrze na miejscu w stanie złożonym. Jednak wgłębienie w ostrzu, w które wchodzi kulka umieszczona w ramieniu blokady jest nieco zbyt głębokie i nóż daje w pierwszej fazie otwierania opór znacznie większy, niż w dalszej części ruchu ostrza. Daje to efekt otwierania "na dwa takty" zamiast jednego płynnego ruchu znanego np. z noży Benchmade. Oczywiście, jest to taki drobiazg, że na filmie ilustrującym otwieranie jest to wręcz niezauważalne, ale jednak... podczas otwierania noża wyraźnie czuć pod kciukiem dwie fazy. Dodam jeszcze tylko, iż Vapor, inaczej niż reszta noży projektowanych przez Ken'a Onion'a dla firmy Kershaw, nie jest wyposażony w system wspomagania SpeedSafe. Nóż ma oczywiście klips, który nawiązujący stylistyką do rękojeści (otwory) pozwala wygodnie nosić Vapor'a w kieszeni.

Vapor w akcji (vapor.mpg 470KB)

Ergonomia i wykonanie: Nóż, który wychodzi spod ręki takiej sławy jak Ken Onion nie może być niewygodny w użytkowaniu. Lekko wygięta, zaokrąglona rękojeść bardzo dobrze układa się w dłoni. Nóż jest nieduży, więc najlepiej układa się w małych rękach, ale nawet ja, mimo sporych dłoni też nie miałem problemów z poprawnym, wygodnym chwytem. Kciuk znajduje dobre oparcie na ząbkowaniu na grzbiecie noża a palec wskazujący opiera się na lekko zaznaczonej gardzie. Wnętrze dłoni opiera się podczas pracy na żłobieniach w tylnej części grzbietu rękojeści. Chwyt jest bardzo naturalny i pozwala łatwo kontrolować pracę ostrej jak brzytwa klingi. Wykonanie noża jest dobre, ale niestety brakuje mu nieco do modeli Benchmade'a czy Kershaw'a z wyższej półki. Powierzchnie wykończone są idealnie, blokada świetnie blokuje klingę, ale już sfazowanie krawędzi i żłobienia na rękojeści nie są pozbawione minimalnych błędów. Wskazuje to na obróbkę na analogowych obrabiarkach, a nie na cyfrowych frezarkach CNC. Szlif ostrza jest poprawny i symetryczny. Sam zaszlif krawędzi tnącej jest w niektórych miejscach minimalnie nierówny, ale i tak o niebo lepszy niż w masowo produkowanych, dalekowschodnich nożach "no name". Ostrzenie jest na tyle precyzyjne, że nowy nóż po wyjęciu z pudełka bez problemu goli włosy na skórze. Nóż skręcony jest za pomocą śrub imbusowych, czyli zgodnie z dzisiejszymi standardami. Ostrze oddzielone jest od okładzin podkładkami z brązu fosforowego znacznie zmniejszającymi tarcie. Sumując, nóż wykonany jest na wysokim, ale nie na najwyższym poziomie z jakim się zetknąłem. Natomiast stosunek jakości wykonania, ergonomii, designu i wytrzymałości do jego umiarkowanej ceny jest zaskakująco wysoki.