Czym jest Field Target? To coś więcej niż po prostu dyscyplina strzelecka. Krótki jej opis znajdziecie tutaj. Już niedługo strona ta znacznie się poszerzy, a w końcu od czegoś trzeba zacząć!

Field Target Hunting Zawody Field Target Hunting (nazywane czasem S.A.R, czyli Sporting Air Rifle) zdobywają coraz większą popularność w ostatnich latach, szczególnie w Anglii oraz USA. Reguły tych zawodów są tak skonstruowane, iż najwyższej klasy, piekielnie drogi sprzęt nie daje już zawodnikowi przewagi. Zawody TF Hunting zostały stworzone z myślą o strzelcach posiadających podstawowy sprzęt, czyli najczęściej sprężynowe karabinki oraz celowniki optyczne o relatywnie niskich przybliżeniach. Dystanse, na których strzelają zawodnicy FT Hunting są też zwykle znacznie krótsze niż w klasycznych zawodach FT.
Powyższy krótki opis mówi jednak jasno, że nic nie zastąpi umiejętności strzeleckich, znajomości posiadanej broni oraz amunicji, lecz w tych zawodach można brać udział I WYGRAĆ posiadając karabinek kal. 5,5mm o łamanej lufie oraz celownik o przybliżeniu 4 razy, JEŻELI znasz sprzęt, którego używasz. Tu nie ma miejsca na wymówki, że wygrał tamten gość, bo ma więcej pieniędzy, a więc droższy sprzęt.

Ogólny regulamin zawodów Field Target Hunting, oparty o zasady BFTA (British Field Target Association).

1. Zabronione są JAKIEKOLWIEK zmiany ustawień celownika optycznego podczas całych zawodów.
Oznacza to, iż należy wyregulować przybliżenie oraz paralaksę (dystans) przed oddaniem pierwszego strzału. Punkt ten nie wyklucza żadnych typów celowników optycznych, ale zmusza strzelców do zastosowania relatywnie niskich przybliżeń. 9-krotne przybliżenie to w zasadzie maksimum pozwalające złapać w miarę ostry obraz w zakresie 10-45 metrów. Powiększenia 3, 4 oraz 6 razy są chyba najczęściej stosowane przez zawodników. Oznacza to także, że w czasie trwania konkurencji nie jest dozwolone dokonywanie pomiaru odległości inne, niż wykorzystując krzyż celowniczy lub "na oko". Tak więc drogie celowniki z systemami RangeFinder, BDC, PA, najczęściej o dużych powiększeniach (16, 24 a nawet 36 razy) nie dają zawodnikom ŻADNEJ przewagi, a wręcz odwrotnie.

2. Dopuszcza się tylko STANDARDOWE karabinki (dodatkowo w Anglii o mocy poniżej 12 flbs).
Oznacza to, iż nie wolno używać żadnych podstawek, dwójnogów, przedłużek osady ani innych tym podobnych dodatkowych elementów. Jedynymi wyjątkami są: pasek na ramię (wykorzystywany jako wsparcie dla ramienia) oraz łoża wykonywane na zamówienie (custom stocks).

3. "Punktem Ognia" (FP - Firing Point) jest wyrażnie oznaczony, najczęściej żółty palik, wkopany w ziemię lub przy mocowany do stałych punktów w terenie (np. drzewo).
FP musi być dotykany jakąś częścią ciała strzelca lub broni podczas oddawania strzału. Dopuszczalna jest każda pozycja, łącznie z podpieraniem broni/ciała o każdy element terenowy w zasięgu. Jedynym wyjątkiem jest pozycja siedząca FT, która nie może być dodatkowo stabilizowana.

4. Celami są klasyczne cele FT (najlepiej typu Fall when Hit) ze strefą śmierci (kill-zone) o średnicy 40-45mm.
Cele mogą być ustawiane na dowolnej odległści od Punktu Ognia, jednak sugeruje się nieprzekraczanie dystansu 40 metrów. Cele mogą być częściowo zasłonięte, jednak strefa śmierci musi być wyraźnie widoczna.

Komplet tarcz FT (ze zlotu 9 czerwca 2002) do pobrania  (FT_zlot.zip 249KB)

5. Punktacja.
Do każdego celu strzelec oddaje po dwa strzały, z dwóch różnych pozycji. Za trafienie w strefę śmierci zawodnikowi przyznaje się dwa (2) punkty. Za trafienie w sylwetkę celu przyznaje się jeden (1) punkt. Za nietrafienie celu nie przyznaje się punktów. Sugeruje się, aby zawody składały się z 30 celów. Cele powinny być ustawione w 15 alejkach, po dwa cele w każdej alejce.

Powyższy regulamin przedstawia tylko podstawowe zasady zawodów FTH. Pokazuje on jednak wyraźnie, iż w tym przypadku mamy do czynienia ze sportem wymagającym od zawodników UMIEJĘTNOŚCI strzeleckich, a nie najlepszego dostępnego sprzętu. Nie będę pisał o zasadach Fair Play, bo to chyba oczywiste...
Poniżej zamieszczam kilka zdjęć z różnych zawodów Field Target (nie tylko Hunting) w Wielkiej Brytanii.