Piter

AFCK II

Pierwszy następca AFCK jest w zasadzie niezmieniony w stosunku do pierwowzoru poza jednym szczegółem, a mianowicie posiada owalny otwór w ostrzu do otwierania można jedną ręką. Sam producent twierdzi, iż owalny kształt otworu pozwala na wygodniejsze i szybsze otwarcie noża, ale prawda jest bardziej prozaiczna. Okrągły otwór (moim zdaniem jednak wygodniejszy niż owalny) jest opatentowany przez Spyderco i Benchmade był zmuszony płacić firmie Spyderco ogromne sumy z tytułu umowy licencyjnej na ten szczegół konstrukcyjny. Benchmade wprowadził więc otwór o owalnym kształcie i obronił się w sądzie przed pozwem wniesionym przez Spyderco. Co można powiedzieć o AFCK II? Po prostu kawał dobrego noża użytkowego, który można też z powodzeniem stosować jako nóż do samoobrony. Wymiary i materiały są dokładnie takie jak w AFCK, a więc stal 154CM, okładziny z teksturowanego G10 oraz linersy z tytanu. Jedyną wadą AFCK oraz AFCK II jest moim zdaniem zbyt giętka rękojeść, gdyż tytan o grubości 0.060" jest w sumie nieco elastyczny i nie zapewnia nożowi wystarczającej sztywności przy jego sporej długości i niskim profilu. Nie wpływa to na bezpieczeństwo i wygodę spokojnego użytkowania, ale przy zastosowaniach combatowo - taktycznych (AFCK to w końcu Advanced Folding Combat Knife) może jednak być to mało komfortowe.

Mini AFCK II

To w zasadzie zmniejszona wersja noża opisanego powyżej. Wprowadzono jedną tylko zmianę technologiczną - zmniejszono grubość stali użytej na klingę do 0.100". Oczywiście przy lekko ponad trzycalowej klindze o zmniejszonej wysokości poprawiło to właściwości tnące ostrza. Nóż tnie gadko i pewnie, zdecydowanie lepiej niż można by sądzić patrząc na wymiary małego Mini AFCK II. Materiały pozostawiono bez zmian w stosunku do pierwowzoru - i bardzo dobrze. Przy skróconej o prawie 25% rękojeści tytanowe linersy dają wystarczającą sztywność i tutaj nie można nożowi nic zarzucić. Tytanowy LinerLock uważam za jedną z najlepszych blokad jakie istnieją z uwagi na "przyklejanie się" tytanowego linersa do stalowej klingi. Można rzec, iż Mini AFCK II to idealny nóż na co dzień - wygodny, lekki, nie za duży i zrobiony z najlepszych materiałów. Pokroić kiełbaskę na grill'a, oprawić rybkę, otworzyć kopertę, przeciąć linkę - z Mini AFCK w ręku to żaden problem. A w razie czego można się nim także bardzo skutecznie obronić... wąski profil ostrza i ostry czubek są tutaj nieocenioną pomocą.

Axis AFCK

Zupełnie nowe podejście do tematu AFCK. Wreszcie Benchmade wypuścił nóż łączący najlepsze cechy różnych konstrukcji. Zmiany w stosunku do pierwowzoru są tutaj dużo głębsze niż po prostu nowa blokada. Ale kolejno... Po pierwsze właśnie blokada. LinerLock został zastąpiony przez najnowszą konstrukcję, czyli AxisLock. Ostrze blokowane jest od góry przez sworzeń dociskany do klingi dwoma sprężynami w kształcie "omega". Blokada ma dwie zalety w stosunku do LinerLock'a: po pierwsze pozwala na łatwe operowanie blokadą i składanie noża zarówno prawą jak i lewą ręką. Po drugie, blokada ta jest wbrew pozorom bardziej odporna na zabrudzenia niż LinerLock i nawet, gdy między sworzeń i klingę dostaną się jakieś zabrudzenia nie wpływa to na pewność blokowania i wytrzymałość. AxisLock, podobnie jak LinerLock ma "zapas" na dotarcie się noża a do tego oferuje niezrównaną gładkość otwierania. Kolejną zmianą, wynikającą w sumie z zastosowania AxisLock'a jest wymiana tytanowych linersów na dużo sztywniejsze stalowe (hartowana 410 stainless steel). AxisLock nie pracuje na tytanowych linersach z uwagi na dużo szybsze wycierane się tytanu niż stali co w konsekwencji mogłoby doprowadzić do nietrzymania blokady i powstania nadmiernych luzów. Aby zmniejszyć masę stalowych linersów wycięto w nich otwory tak, aby szkieletowy liners nie wpływał na wytrzymałość i sztywność rękojeści a równocześnie masą zbliżony był do tytanowego linersa z AFCK II. Rękojeść Axis AFCK jest dzięki tym zmianom dużo sztywniejsza niż w klasycznym AFCK co mnie osobiście bardzo pasuje... nóż jest "pewniejszy" w ręku. Zmieniono też nieco wymiary nowej rękojeści, jest ona teraz o około 2mm dłuższa i jeszcze lepiej układa się w dłoni. Ponadto ostrzejsze zakończenie rękojeści można wykorzystać jako broń do wzmocnienia efektu uderzenia np. w punkty witalne lub zastosować złożony nóż jako kubotan do technik obezwładniających. Kolejna zmiana to możliwość przełożenia klipsa do noszenia noża w kieszeni na lewą stronę, co pozwala w pełni wykorzystać "oburęczność" nowej blokady AxisLock. Teraz ostrze... i kolejna zmiana. Oczywiście pozostawiono wspaniały kształt AFCK ale zmieniono stal. Teraz klinga wykonana jest z węglowej stali D2 określanej jako semi-stainless, czyli półnierdzewna. Stal D2 po prawidłowym zahartowaniu (co nie jest ani łatwe ani tanie) wykazuje właściwości mechaniczne jeszcze lepsze niż wspaniała, klasyczna 154CM. D2 jest mniej krucha, odporniejsza na stępienie i bardziej elastyczna. Ale niestety... D2 dużo łatwiej rdzewieje i dla tego Axis AFCK dostępny jest tylko w wersji z czarną powłoką ochronną BT2. Czy na nóż użytkowy lepsza jest D2 czy 154CM? Tego nie wie nikt... obie mają zalety, obie mają wady (choć niewielkie). Jeżeli nóż jest wykonany ze szczególną dbałością oraz użytkownik nie traktuje go po macoszemu to można przyjąć, że D2 to bardzo dobre rozwiązanie, szczególnie na nóż mniej ogólno-użytkowy a bardziej przeznaczony do samoobrony. Przy cienkim profilu ostrza AFCK silne uderzenie nożem ze stali D2 mniej naraża klingę na złamanie niż w przypadku stali 154CM. Patrząc np. na klingę Emerson'a CQC7 i porównując to do AFCK widać, że AFCK na pewno lepiej tnie, ale z wytrzymałością tego wąskiego czubka może być różnie w ekstremalnej sytuacji... i zmiana stali na D2 na pewno bardzo poprawia tą sytuację. Zbierając to wszystko razem należy powiedzieć, że nowy Axis AFCK to prawie zupełnie inny nóż. Inny w tym przypadku oznacza lepszy... dużo lepszy. Nowy AFCK jest absolutnie godny polecenia jako wspaniały nóź roboczy i taktyczno - obronny. Niestety wszystkie te zmiany pociągnęły za sobą lekki wzrost ceny nowego noża, ale wprowadzone ulepszenia absolutnie warte są swojej ceny.